Last week may natanggap akong email with the above title. According to the email may isang Filipina ang na-confined sa
Auckland Hospital at na-diagnose na may terminal cancer. Pero thanks to God, later napag-alaman na hindi naman pala terminal cancer.
Binisita namin ni esmi yung kababayan nating Pinay sa ospital last Thursday. Ang nangyari pala biglang may lumaking tumor sa tiyan nung Pinay. Pagkatapos i-scan at i-ultra sound, ang initial findings ng doctor, cervical cancer at malala na. Pero pagkatapos siyang operahan at tanggalin yung tumor, healthy naman ang kanyang ovaries. Sa madaling sabi hindi naman talaga sure kung cancer. Right now hinihintay pa ang resulta ng biopsy para ma-confirm kung may cancer nga o wala.
Very depressing ang mga pangyayari sa buhay ng kababayan nating ito. Talk of a string of bad lucks. Una, maaga siyang nabiyuda. Namatay ang asawa niya pagkapanganak ng kanilang second child. Kaya siya na lang ang naiwan para mag-alaga sa dalawa nilang anak na pito at siyam na taong gulang lamang.
Dahil nagiisa na siya at hindi na sapat ang kinikita bilang ordinaryong empleyado sa gobyerno naisipan niyang mangibang bansa. Lumapit siya sa isang immigration consulting agency sa Pilipinas na nag-specialize sa NZ. Sa pamamagitan ng ahenteng ito nakakuha naman siya ng tourist visa. Opkors, pagkaraang bayaran ng malaking halaga (don’t know the full amount, but from what I hear around it will be at least $5000). Halagang inutang lamang at hanggang ngayon binabayaran pa.
Iniwan niya ang kanyang dalawang anak at nagpunta siya ng NZ. Pero pagdating ng NZ, walang magbigay ng trabaho sa kanya kasi wala naman siyang work permit. So lapit na naman siya sa isa pang consultant (Pinoy din!). Siningil na naman siya ng malaking halaga (again don’t know how much, but some say $3000) nitong bagong consultant na ang tanging ginawa lamang ay ang papuntahin siya sa South Island ng NZ at sinabing doon maghanap ng trabaho. Mas madali daw kasi doon makakuha ng work permit. Apparently halos wala namang naibigay na tulong ang consultant dahil siya rin mismo ang naghanap ng employer.
Di ba nakakalungkot isipan dahil luray-luray na nga yung tao sa hirap sa atin, pinagsamantalahan pa siya. Di lang ng isa kundi dalawa at kapwa Pilipino pa!
Anyway, mabalik tayo sa kwento niya. So nagpunta nga siya sa South Island at doon nakahanap ng trabaho at eventually nabigyan siya ng 1 year work permit. Okay na sana at kumikita na siya. Subalit makaraan ang ilang buwan sinamang palad naman na nagkaroon nga siya ng tumor sa tiyan. So balik na naman siya sa Auckland para magpagamot. At dahil 1 year lang ang work visa niya, hindi siya entitled sa libreng pagpapagamot. Yung mga may 2 years work visa at mga NZ residents lamang kasi ang libre.
Ang sabi sa kanya ng mga doctor na baka kailanganin siyang operahan ulit at i-chemotherapy kapag may nakitang cancer sa biopsy. Additional treatments that will cost around $30-$60 thousand in NZ. Kaya nga nasabi niya (with tears in her eyes and a sense of resignation) “uuwi na lang ako sa atin para makita ko pa ang aking mga anak”.
Unforseen events caused by nature and that which we cannot control, with complete surrender, we learn to accept as God’s will. Harsh and miserable conditions brought about by man’s greed and utter disregard for their fellowmen are sometimes harder to comprehend and accept.
Sometimes I wonder why some people, fellow kababayans even, can be so mean and exploitative. Makes me angry. But then I think of all the other people, also kababayans, hundred times more in number who extended their sympathy, offered prayers, gave and solicited donations to their kababayan in need. And that makes me smile. Sabi nga ni Grasshopper: "[although] we are often reminded of the existence of evil, we should never lose faith in the goodness of man".
- PS. Nakalabas na ng ospital yung Filipina at kasalukuyang nagpapalakas sa bahay ng isang kamag-anak sa Auckland. Nananawagan pa rin siya na ipagdasal na sana'y maging maganda ang resulta ng biopsy at totally walang makitang cancer. Nagpapasalamat din siya sa lahat ng bumisita, tumawag, nagdasal, at nagbigay ng abot ng kanilang makakaya.